دولت استرالیای جنوبی اخیراً یک بررسی مستقل و جامع از گزینه های مدیریت بلندمدت شن و ماسه برای سواحل آدلاید راه اندازی کرده است.
پانل مشاوره مستقل این بررسی - که از دسامبر گذشته بر روی بهترین گزینه ها کار می کند - اکنون سه گزینه اصلی را در لیست کوتاه قرار داده است.
اولین مورد لایروبی است - این شامل جمع آوری شن و ماسه از بستر دریا با استفاده از یک کشتی لایروبی و پمپاژ آن به ساحل غربی یا سایر سواحل که نیاز به ماسه دارند می شود.
این می تواند شامل برداشت شن و ماسه از ذخایر ساحلی خلیج لارگس، بندر بیرونی، پورت استانواک و/یا منابع منطقه ای باشد.این گزینه ممکن است نیاز به تکمیل شن و ماسه معدنی داشته باشد.
در صورت استفاده از منابع شن و ماسه شهری، لایروبی 45 تا 60 میلیون دلار طی 20 سال هزینه خواهد داشت، اما اگر شن و ماسه از مناطق منطقه ای تامین شود، این هزینه ممکن است افزایش یابد.
گزینه دوم خط لوله است - این شامل ساخت یک خط لوله زیرزمینی برای انتقال شن و ماسه و آب دریا از سواحل است که در آن شن و ماسه در حال افزایش است به سواحلی که نیاز به شن و ماسه دارند.
این گزینه از ترکیبی از شن و ماسه معدنی استفاده می‌کند که در ابتدا با استفاده از کامیون‌ها به ساحل غربی تحویل داده می‌شود، و ماسه جمع‌آوری شده از مناطق بین پارک سمافور و خلیج لارگس، چه از ساحل یا نزدیک خط ساحلی.
بخش عمده ای از شن و ماسه خط لوله در ساحل غربی تخلیه می شود، اما نقاط تخلیه اضافی وجود خواهد داشت تا امکان تحویل ماسه به سواحل دیگر وجود داشته باشد.
گزینه خط لوله 140 تا 155 میلیون دلار هزینه دارد.این شامل ساخت خط لوله، خرید ماسه معدن اضافی و بهره برداری از خط لوله به مدت 20 سال است.
سومین مورد، حفظ ترتیب فعلی است - شن و ماسه از سواحل سمافور و خلیج لارگس با استفاده از بیل مکانیکی و لودر جلویی جمع آوری می شود و به مناطقی که ماسه مورد نیاز است حمل می شود.شن و ماسه معدن خارجی نیز با استفاده از کامیون در جاده های عمومی تحویل داده می شود.
این گزینه طی 20 سال آینده 100 تا 110 میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
مهلت برایارسال نظراتدر مورد آثار پیشنهادی یکشنبه، 15 اکتبر است.